Het project

Al geruime tijd is de vaststelling van de omvang van smartengeld in Nederland een punt van discussie en lijkt de praktijk gebaat bij meer inzichtelijkheid, meer consistentie en meer efficiëntie. De behoefte aan meer ordening is versterkt door de grote toename van het aantal uitspraken waarin de strafrechter smartengeld vaststelt. Doel van dit onderzoeksproject is om in die behoefte te voorzien met een schaal van lichamelijke letsels en andere gevallen waarin aanspraak bestaat op smartengeld wegens aantasting in de persoon, geordend naar de ernst van gevallen, met vermelding van bijpassende smartengeldbedragen, per type geval met bandbreedtes en factoren die de plaats binnen de bandbreedte kunnen beïnvloeden.

Bij de ontwikkeling van de Rotterdamse schaal is inspiratie geput uit de Engelse Guidelines for the Assessment of General Damages in Personal Injury Cases en uit de Ierse Personal Injury Guidelines die in het verleden met hetzelfde doel zijn opgesteld. De relatieve waardering van de verschillende lichamelijke en geestelijke letsels en de beschrijvingen van de bandbreedtes zijn in belangrijke mate aan deze Guidelines ontleend. Bij de vermelding van de bedragen zijn niettemin de door de Nederlandse rechter toegewezen smartengeldbedragen leidend geweest. Hiertoe is gewerkt met een omrekenfactor die de verhouding tussen Engelse en Nederlandse smartengeldbedragen tot uitdrukking brengt. Voor situaties waarin een aanspraak op smartengeld niet haar grond vindt in lichamelijk of geestelijk letsel boden de Engelse en Ierse Guidelines geen concrete voorbeelden. Daarom is uitvoerig jurisprudentieonderzoek verricht naar verschillende gevalstypen die zich regelmatig voordoen in de Nederlandse rechtspraktijk, in het bijzonder binnen het strafproces bij de beoordeling van de vordering van de benadeelde partij. Ook bij de weergave van de resultaten van dat rechtspraakonderzoek is het ‘basisrecept’ van de Guidelines gevolgd.